Great Ocean Road

GOR bij Lorne

Ten westen van Melbourne loopt een populaire toeristische autoroute van ongeveer 242 km lang, de Great Ocean Road (GOR). Zoals de naam al doet vermoeden loopt de route voor een groot deel langs de zuidelijke kust van Victoria. De afstand is in zo’n 3,5 uur te overbruggen (ja, dit lezen we echt op een verkeersbord!), maar wij doen er vier dagen over. Langer dan tien jaar geleden, toen we er in twee dagen overheen walsten.

London Bridge

Een groot deel van het gebied wordt beslagen door Cape Otway National Park met Cape Otway als zuidelijkste punt. Ten westen daarvan is de route interessant vanwege de rotsformaties die door weer en wind (nou ja, de zee) zijn gevormd uit de zachte zandsteenkliffen. Ze hebben namen als London Bridge (ontstaan in 1990), The Arch en de 12 Apostles (vrijstaande rotsen in zee) en bij elk ervan is voor de toeristen een uitkijkplatform gemaakt, die wij natuurlijk ook braaf allemaal af gaan. Er zijn nog genoeg andere vrijstaande rotsen die voor zover wij weten geen naam hebben. Eén daarvan dopen we The Castle, vanwege de twee torens die er in onze fantasie op staan. 

De 12 Apostles zijn het meest bekend en bezocht (de ene na de andere helikoptervlucht vertrekt), maar dienen eigenlijk in naam aangepast te worden: in werkelijkheid zijn er maar 7 rotsen zichtbaar en in

2005, dus na ons bezoek 10 jaar geleden, is voor het laatst een apostle bezweken. We zien (nou ja, vinden) dat er nog een apostle staat te wankelen, maar net zo goed doen de zee en de wind hun best om nieuwe rotsformaties te maken. Dit deel van de kust wordt tevens ‘Shipwreck Coast’ genoemd, omdat er in de 19^e en 20^e eeuw tientallen schepen zijn vergaan. Het geromantiseerde verhaal van het vergane schip Loch Ard komt tot leven in de Loch Ard kloof met een prachtig strand en helder blauw water, waar veel mensen een pauze inlassen. En hoe verleidelijk het ook is om in het koude water te springen, houden we het dit keer bij wat natte voeten. 

Ten noorden van Cape Otway is de GOR eigenlijk geen ocean road. Hier voert de route inlands door afwisselend regenwoud, gombossen en boeren grasland met soms een behoorlijke klim en afdaling en met een zijsprong naar de vuurtoren op de kaap. Ideale omstandigheden voor bushwandelingen, watervallen en…. koala’s!! De grootste verandering ten opzichte van 10 jaar geleden is wel de hoeveelheid koala’s die we zien. Toen welgeteld 0,0 en nu een stuk of 8 in totaal. Puur natuur! Er steekt er zelfs eentje voor onze neus de straat over.

Ten oosten van Cape Otway loopt de GOR eigenlijk pas echt direct langs de kust met zicht op tropisch blauw water. De uitkijkpunten in onze rijrichting zijn helaas schaars en dus rijden we sommige van die prachtige plekken zomaar voorbij. Beter is dus om de route in de andere richting te rijden en dat hadden we kunnen weten. De kustplaatsen hebben stuk voor stuk mooie stranden en zijn zomers erg populair. Wij treffen gelukkig relatieve rust, al hebben we hier het meeste gevoel bij een badplaats aan een Spaanse costa. Het voordeel is wel dat er keuze genoeg is in café’s en restaurants en we laten ons daar maar eens een keer gewoon in meesleuren.